ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

2022-06-21

Επιλεκτική σίτιση, τί ονομάζεται;

Επιλεκτική σίτιση ή αλλιώς τροφική επιλεκτικότητα ονομάζεται όταν κάποιος έχει αποκλείσει από τη διατροφή του συγκεκριμένες τροφές ή ακόμα και ολόκληρες ομάδες τροφών από τη διατροφική αλυσίδα όπως το κρέας, τα γαλακτοκομικά, τα όσπρια, τα λαχανικά κλπ., με αποτέλεσμα μια διατροφή φτωχή σε ποικιλία και θρεπτικά συστατικά.

Δυσκολίες στο φαγητό σύμφωνα με έρευνες παρατηρούνται στο 35-45% παιδιών με τυπική ανάπτυξη και στο 30-80% παιδιών με αναπτυξιακές δυσκολίες, κυρίως από τα τρία πρώτα χρόνια ζωής, μέχρι τα οχτώ. Συχνή αναφορά σε θέματα επιλεκτικής σίτισης γίνεται σε παιδιά με αυτισμό.

Η τροφική επιλεκτικότητα αποτελεί κάτι σύνηθες στην παιδική ηλικία και χαρακτηρίζεται από:

  • Μικρή ποικιλία τροφίμων
  • Άρνηση για την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών
  • Προτίμηση τροφών βάση υφής, χρώματος, σχήματος, θερμοκρασίας, ακόμα και του ήχου που κάνει η τροφή μέσα στο στόμα


Δείτε επίσης: ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ;9 ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ!


Που οφείλεται η επιλεκτική σίτιση;

Η επιλεκτική σίτιση στη πλειοψηφία μπορεί να οφείλεται σε:

  • Διαταραχή αισθητηριακής επεξεργασίας (στοματική αμυντικότητα, απτική/γευστική/οσφρητική υπερευαισθησία ή υποευαισθησία)
  • Φτωχές στοματοκινητικές δεξιότητες (δυσκολίες σε μάσηση, κατάποση, πόση)
  • Αλλεργίες
  • Γαστροοισογαφική παλινδρόμηση
  • Δυσκολία στη προσαρμογή (ακαμψία)
  • Καθυστέρηση στην εισαγωγή στέρεων τροφών
  • Κακή εμπειρία με την εισαγωγή τροφής κατά τα πρώτα χρόνια ζωής
  • Ατύχημα κατά τη διάρκεια σίτισης με συγκεκριμένη τροφή όπως πνιγμός ή εμετός
  • Παθολογιές νευρικού συστήματος (π.χ. εγκεφαλική παράλυση)


Πού μπορεί να επηρεάσει η επιλεκτική σίτιση;

Η επιλεκτική σίτιση μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στη ζωή ενός παιδιού:

  • Στην υγεία του από την έλλειψη βιταμινών και απαραίτητων τροφικών στοιχείων (σιδηροπενία, δυσκοιλιότητα, κοιλιακά άλγη κ.α.)
  • Δυσκολία στη μνήμη
  • Δυσκολία στην κοινωνικοποίηση του
  • Στον ψυχο-συναισθηματικό τομέα (κατάθλιψη, άγχος, επιθετικότητα, αντιδραστική συμπεριφορά κ.α.)
  • Αυξημένο κίνδυνο για ανορεξία


Μπορεί να αντιμετωπιστεί η τροφική επιλεκτικότητα;

Η τροφική επιλεκτικότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η έγκαιρη και έγκυρη αντιμετώπιση της οδηγεί σε μια σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξη, αλλά και πρόληψη απώτερων προβλημάτων συμπεριφοράς.

Αποτελεί ένα πολυδιάστατο θέμα και η προσέγγιση της γίνεται με τη συνεργασία των γονέων (ή φροντιστών) και της διεπιστημονικής ομάδας, η οποία αποτελείται από αναπτυξιολόγο, εργοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, παιδοψυχολόγο και διατροφολόγο, ώστε να προσδιοριστούν τα αίτια της και να σχεδιαστεί η εξατομικευμένη παρέμβαση. Οι γονείς καθοδηγούνται από την διεπιστημονική ομάδα μέσω συμβουλών, πρακτικών οδηγιών και ασκήσεων που δίνονται για το παιδί.


Πότε ένας γονέας πρέπει να ζητήσει βοήθεια από ειδικό;

Είναι κατανοητό ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να έχει τις δικές του προτιμήσεις στο φαγητό. Δεν αρέσουν όλα σε όλους. Σε κάποιον που του αρέσει ο ανανάς, μπορεί να τον απωθεί η ιδέα να φάει μπανάνα. Σε κάποιον μπορεί να του αρέσει το κρέας, αλλά να σιχαίνεται το αβγό. Το ίδιο λοιπόν γίνεται και με τα παιδιά. Πότε λοιπόν θα πρέπει ένας γονέας να συμβουλευτεί ειδικό; Η απάντηση είναι όταν η τροφική επιλεκτικότητα του παιδιού του δημιουργεί τα εξής:

  • Γεύματα που συνοδεύονται από γκρίνια και έντονη άρνηση
  • Γεύματα με συχνές διακοπές και μεγάλη χρονική διάρκεια
  • Περιορισμένο διαιτολόγιο με συνέπεια μη πρόσληψη απαραίτητων διατροφικών στοιχείων
  • Χρήση μέσων όπως το τάμπλετ, κινητό κλπ.
  • Χρήση απειλών, τιμωριών, εκβιασμών κλπ. για να φάει το παιδί
  • Μη αυτόνομη σίτιση (ανάλογη της ηλικίας του παιδιού)


Κυριαζή Μαρία, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια S.I.-Συγγραφέας-OT blogger